CAVİDAN
Kara gözlü bir kızdı Cavidan.
Pınarlar çağlardı gözlerinde.
Kaybolurdu
Bir satırda, resimde, müzikte
Yetmezdi yakınlar.
Uzakları dinlerdi.
Sekerdi, koşardı, uçardı
Hayaller kurardı
Art niyetsiz
resimli,
canlı
müzikli
Çok anlamazdı dünyayı
Karşı çıkardı aklına yatmayana
Ağlardı bazen hıçkıra hıçkıra
Tutardı elini
bir çocuğun
Kedinin
Köpeğin
Sarılırdı ağaçlara
Rüzgara
Denize
Ve gökyüzüne
Bulut toplardı
Yıldız toplardı
Işık toplardı
Severdi
Ahşabı
Çamuru
Taşı
Mermeri
Renkleri
Lezzetleri
Iyimserlikleri
Severdi
Şefkati
Ailesini
Dostlarını
Doğayı
Ve yine dostlarını
Severdi
Anlam veremese de
Bir evcilik oyununda
Oyuncak bebek
Oyuncak kardeş
Oyuncak gelin oldu
Yaşadı Cavidan
Bir bebek evinde
Söndü hareler gözünde
Nora oldu
....
Hikayenin sonu mutsuz ama mutlu
Cavidan kendi kanatlarıyla uçtu.
Nurhan ÖZGEL 17.04.2018
Yazarın Tüm Yazıları... - Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|