Anasayfam Yap | Künye | İletişim | Reklam

    Anasayfa

   Resim - Fotoğraf

    Sahne Sanatları
    Müzik - Konser
    Sinema - Tv
    Kültür - Edebiyat
    Tarih - Arkeoloji
    Tasarım - Mimari
    İnsan - Polemik
  ●  Bizden Haber
  ●  Yazarlar
  ●  Yasal Uyarı
  ●  Linkler

 

Bizi Facebook'tan Takip edin Bizi Twitter'den takip edin

 

Üye / Yazar Girişi

 Kullanıcı :

 Parola   :

  Kayıt Ol

 

 

Kuzgunun Rüyaları

ŞEHİR TİYATROLARI
İSTANBUL DEVLET TİYATROSU

  


 

 

 

 

 

 

HAYATLAR VARDI ORALARDA….

Bir akşam; 05.02.2023

Sıradan her zamanki akşamlar gibiydi oralarda. Güle oynaya çocuklar okuldan geldi, anne sarmaladı onları tertemiz giydirdi baba birazdan gelecekti. Sofralar kuruldu, çocuk sesleri evde yankılanıyordu. Baba barbeküyü yaktı keyifliydi işinde güzel geçmişti günü, ailesi ile tamamlayacaktı akşamı.

Yediler, içtiler, güldüler, sohbet ettiler, şakalar yaptılar. Anne sona sakladı evlatların çok sevdiği tatlıları, çığlıklar attı evlatlar afiyetle yediler. Mutluydular.

Belki sonra sıcacık evlerinde pembe koltuklara yayıldılar, yastıklara sarılarak bir diziyi bir filmi izlediler. Ertesi sabah erken kalkmak gerekliydi okul vardı, iş vardı, annenin günü vardı belki neler yapacaktı onu planladı, evlatların okul kıyafetlerini hazırladı, çantalarını yaptılar birlikte.

Evin kedisi duman sevgi dolu evde bir oda senin bir oda benim dolanıp tatlı mırıldanıyordu “bu gece hangi odada uyusam’’ diye.

Anne çocuklarını yatırdı öptü kokladı, kedicik kıvrıldı yatağın kenarına patilerini sakladı kafasının altına. Baba karısına sarıldı teşekkür etti güne, sofraya evdeki huzura.

Yarın yeni bir gündü…
Yarın yeni bir haftaydı…
Ama… Ama…

O yarın hiç olmadı, O yarın karanlıktı bu evde, ve Kahramanmaraş, Gaziantep, Malatya, Diyarbakır, Şanlıurfa, Adıyaman, Hatay, Adana, Osmaniye’de.

Türkiye’nin canı yandı, Her birimizin canı yandı. Yarın gün ağırdı, gece gündüze döndü ama güneş doğmadı.

Kedicik öyle şaşkın kaldı. Neler olmuştu o sabaha karşı, sevdiği ailesi neredeydi?

1. fotoğrafabakarken yüreğimden dökülenler bu satırlar. Asıl mesleği mimarlık olan çok kıymetli fotoğraf sanatçı sayın Murat Germen’in bizzat gidip çektiği fotolardan alınmıştır.)

Ben ki kalemime, iç sesime güvenirim kendime gelebilmek için öyle bekledim, hiçbir kelime duygularımı ifade edemedi, kelimelerin duygularıma karşılığı yoktu. Ben gibi herbirimizin de yoktu.

06 şubat sabahı her birimiz çok farklı bir sabaha uyandık, neler oluyordu gün ilerlemeye başladığında korkunç tablo ortaya çıkmaya başladı günlük yaşam içerisinde üzülüp kızdığımız mutsuzluk diye adlandırdığımız bir çok şeyin saçmalık olduğu çıktı ortaya.

Hayatlar oralarda memleketimin güzel illerinde yok oldu, eksik kaldı, öksüz kaldı taş taş üstünde kalmadı. Bilinsin ki vicdanlı, empati yapabilen kalbi olan her birimizin hayatı hayata bakışı o gün sabaha karşı değişti.

Hepsine işim gereği birçok kez gittim, birçok sokağında gezdim insanlarını tanıdım, güzel yemeklerini yedim, anılarım var, anlar var. O sokaklar şimdi harabe.

Tv kanallarından, basından, bizzat gidip görüp aktaranlar, o kadar çok kare var ki hafızamıza kazınan ve asla silinmeyecek olan. Ateş düştüğü yeri yakar elbet yaşamayan çok anlamasa da yaraları sarmak için sevgi ile sarılmak şart.

Halen taş yüreği yumuşamayan insan demeyi hak etmeyenler de var ne demek gerek bilemedim ; dün gazetede okuduğum haberde olduğu gibi; evladını yitiren bir babaya çocuğunun cep telefonunuve içindeki fotoğrafları satmak isteyen bir ….. acaba kendi başına gelseydi bu olay ???

Şimdi uyanış zamanı ben dili değil biz dili geçerli. Kalp sesinin volumünün kuvvetle yükseltilmesi gerek,savaşlar, hırslar bencillikler ile yola gidenler durun artık.

Birlikten kuvvet doğar;
Bir elin nesi var iki elin sesi var
Birlikten kuvvet doğar
Nerede birlik , orada dirlik.
El birliği etmek

Ve birçoğu daha bu atasözlerinin birlik olup dayanışmak anlamını içerir. Uyanış başlasın birbirimiz yemek ne kazandırıyor ki giden onca can, yapılan onca hata hiçbiri geri gelmeyecek biz için, evlatlar için ülkemiz için gelecek için güzellikler ile beslenmeliyiz. Yine ve yeniden tekrar tekrar yazacağım din, dil ırk, inançlar değil, birlik beraberlik insan için varolmak şart.

Dünya güzellikler ile evrilecek iyiye, sevgi düzeltecek kötülükleri.

Kalbimizle dua etmeye başladığımızda
Her bir kalp atışımız mucize yaratmaya başlar. / yogi Bhajan.



Perrin GÖKDEMİR ÜLKER
28.03.2023

Facebook ta paylaş


Yazarın Tüm Yazıları...  -   Yazar'a mesaj yaz  -   Yorum Yaz 













 

Yorum Yaz

 

Tavsiye Et

Okuyucu Yorumları


 

SanatsalHaber Basın Konseyi üyesi olup Basın Meslek İlkelerine uymaya söz vermiştir. SanatsalHaber'de yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Sitede yayınlanan yazı ve fotoğrafların her hakkı saklıdır. İzinsiz veya kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Copyright © 2008-2021 SanatsalHaber.com.