|
KEREM OPERASINDA SAHNEDE TESTERE VE ŞİDDET
40 yıl boyunca öğrencilerini operaya dinleyici götüren müzik eğitimcisi ben Mahiye Morgül, bu akşam (15 Nisan 2009), Adnan Saygun'un Ankara Devlet Operasında sahnelenen Kerem operasını (Kerem ile Aslı hikayesini anlatır) dinlemeye gittiğim konserden, birinci perdenin sonuna doğru, şiddet görüntülerini, savaşçı lezbiyen kadın iğrençliğini ve testere sesi (alçıdan kol-bacak kesildi sahnede) eklenmiş olan şiddet sahnelerini, pop konseri gibi seyirciye püskürtülen dumanları, hayalet gibi kostümleri, her şeyi beyaz olan dekoru, protesto ederek, "Opera bitti, Adnan Saygun mezarında ağlıyor" diyerek canlı yayın çekime aldırmadan protokoldeki yerimden kalkıp dışarı çıktım.
Testere sesi eklenmiş bir Kerem Operası…
Siyah çizmeli dekolte giysili savaşçı ama seks yapan kızlar…
Şiddet görüntüleri eklenmiş Kerem ile Aslı operası…
Dekor diye bir şey yok, zemin beyaz, duvarlar beyaz, göz yoruyor…
Türk hikayesi olduğuna dair ne kostümlerde ne dekorda hiçbir işaret yok…
Ve işte Opera sanatı da bitiyor.
Böyle operalarda şarkı söylemeyi kabul eden sanatçılar, kendilerini işsiz bırakacak olan süreçte rol aldıklarını sanırım bilmiyorlar... Opera seyircisini kaçırtarak bitiyor, bunu görmemeleri mümkün değil. Bu çok hazin bir şey...
Bütün sanatların içine şiddet ektiler; sinema, müzik, tiyatro, sonunda opera da bu kervana eklendi.
Bütün sanatları o sanattan ekmek yiyenler eliyle bitiriyorlar. Ya rol alıp yönetmenin dediğini yapacak, ya da aç kalacak.
Kendi kuyruğunu yiyerek beslenen yılan gibi görüyorum bu süreci. Vahşi kapitalizm, her şeyi hızla yok ediyor, beraberinde insanları da açlığa işsizliğe sürüklüyor. Önlenemezmiş gibi oyuncuyu teslim alarak üstümüze geliyor. Oysa ona direnmeyi bir öğrensek, her şeyi kurtarırız, kendimizi de.
Tiyatro oyuncusu mesela, uyduruk dizide rol alıyor, daha ne kadar çirkin olunabilir, “en çirkin ben olmalıyım” diyor. Yani, ölür müsün o dizide oynamazsan? Yok ettiğin kültürü kim yerine koyacak?
Yeni nesil çocuklarımız, farkında mısınız, ekranlarda asla bir tane güzel konuşan düzgün insan modeliyle karşılaşmıyor? Bütün dizilerde Türkçe en bozuk konuşulmak zorundaymış gibi, kural sanki…
Bu çirkinlikler için sahneye çıkmayı reddeden oyuncular olduğunu biliyorum, var olsunlar. En azından toplumu uçuruma atmıyorlar. Onlar sessiz kahramanlardır, kendini sessizliğe gömer, aç kalır ama çocuklarımızın körpecik beyinlerini karartmazlar. Onlar, en saygın rollerdeki halleriyle toplumun hafızasında hep taze kalacaktır.
Dede Efendi’nin küserek köyüne döndüğünü kimse bilmez, ama onu en üst düzeyde sanat eserleriyle herkes hatırlar. O, Osmanlı sarayındaymış gibi anımsanır, çünkü orada yazdığı eserlerdir hatıralardaki.
Çirkinlik, şiddet, vahşet, çöplük gibi kavramlar opera sanatına hiç ama hiç yakışmıyor. Üstelik eski eserleri bozarak, bestelerine testere sesi katarak, hiç olmuyor. Naif bir konuyu işleyen Kerem operasına şiddet hiç mi hiç yakışmıyor.
İkinci yarıyı dinlemeye cesaret edemedim, daha yüksek dozda çirkinlikle karşılaşmamak için operayı yarıda terk ettim.
Mahiye MORGÜL
29.04.2009
 Yazarın Tüm Yazıları... -  Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|
