ŞEHİTLERİMİZİN RUHU ŞAD OLSUN…
Sonsuza kadar bayramımız kutlu olsun. 86.yılımızda fazla söze gerek yok diye düşündüm ve Sevgili Babam Sabahattin Akıncı’nın 20 Temmuz 1974 Kıbrıs Barış Harekatından sonraki toparlanma sürecinde önemli görevde bulunduğu Kuzey Kıbrıs’tan (farklı yıllarda üç kez görevliydi) edindiği duygularla yazdığı şiirlerinden, günümüz gerçeğine uyumlu birisini paylaşmak istedim. Her anımsadığımda kanımı donduran yerini bildiğim gerçek öykünün lirik yansısı…
ŞEHİT MEHMEDİMİN GERÇEK ÖYKÜSÜ
Şuracıkta, ağacın altında yatan, canım çavuş Mehmet
Dost sayardın düşmanını bile, doluydu kalbin merhamet
Yakarırdın durmadan, “yarab şehitliği bana nasip et”
Derdin ki “kardaş, vurulduğum yerde gömülmeme yardım et.”
Gün doğarken bir sabah, dağlar arasından doğuya yürüyüş.
Koşarken güle oynaya, bir anda oldu toprağa düşüş.
Mutluluğunu yansıtan, gözlerindeki o tatlı gülüş.
Bir anı kaldı, bu sakin hem de sessiz tanrıya süzülüş.
Bir mezarcık bulundu, savaş sonrasında, denize karşı
Künyesi asılmış, baş ucunda tahtadan bir mezar taşı,
Hem ağladı, hem anlattı bu öyküyü, bölük arkadaşı
Geride kalan yalnız şehit anası ve bir de gözyaşı.
Sabahattin AKINCI
Temmuz 1984 Ankara (10.yıl anısına)
(Sessizlik Denizi şiirler kitabından 1989)
Prof. Dr. Güniz AKINCI KESİM 30.10.2009
Yazarın Tüm Yazıları... - Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|