|
İNTERNET?... / DOĞA?...
Geldi 20.yüzyılın sonunda, kanımıza girdi, yerleşti dünyayı dolaştıran!
Sanal alemde gezinti büyüledi genç dimağları hemen.
Gelişti, doldurdu tüm damarları soluksuz bırakırcasına,
Mutluluk oldu, besin oldu, ana, baba, çocuk, eş oldu!
Yalnız bıraktı, yalnız kaldı bağımlılık yaşayan.
Tedavi dendi doktoru yok kendinden başka anlaşılan.
Gece gündüze, kız erkeğe, genç yaşlıya, eş dosta, işli işsize karıştı.
Çare dendi artık çok geçti, kan dondu ölesiye, zaman kaybedildi.
Vazgeçilmez oldu yaşamı kolaylaştıran ama bazen karmaşıklaştıran.
Ya doğa?
Hep vardı bilene isteyene can yoldaşıydı.
Giderek uzaklaştı, karşıdan izler oldu.
Canı yanıyordu yok olmamaya direnirken, anlaşılamazken.
Dayandı ancak sonunda ne zaman kurtulacağını bilemeden esareti tattı.
Belki kısa, belki çok uzun zaman gerek genç nesillere.
Kan kirlendi bir kez, var mı oksijen yeten, temizlese,
Geleceğe umutla bakan sayısı artsa, bereketlense çevre.
Kanımız yine hızlansa, kardeşler sarılsa, sanal alem tatil yapsa.
Doğal anlama yolu doğa, yanlışı bol yapayına öğretmen olsa.
Ne onunla ne onsuz yaşanmazken denge şaşmasa...
İnsanlar dünyasını yine çok sevse, korusa, kollasa...
Prof. Dr. Güniz AKINCI KESİM
21.11.2010
 Yazarın Tüm Yazıları... -  Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|
