|
ÖYLE BİR GÜN Kİ…
Yaşamla ölüm arasında kalınca insan,
İkinin kıymetini anlamaz mı her an,
Rahat ise anlar denirse de
Mazeret bulmak için bahaneler arar,
İçinden geçse de kıymet nedir,
Doğmadığından daha ehven
Onu tanımak istemez bir an.
Kahramanlık destanını bilmeden
Ulus ile ümmeti çözemeden,
Zalim ile Kemal’i ayıramadan.
En zorlu zamanlarda
Kurulan cumhuriyete
İnanmadan,
Mazeret beyan eder.
İzindekilere, vermeseler de izin,
Kalmışsa ruh, biraz da vefa,
İzlenir herşey gönülden,
Bahaneler görülmez.
İnsanlık ölmez.
Nerede, nasıl, niçin bilinir.
O’na vefa bildirilir,
Ne denilebilir ki
İstenmese de, O’na en yakınlardandır.
Kalplerde edindiği büyük yer,
İtikatle hiç silinmeyen Cumhuriyetle bütündür.
Prof. Dr. Güniz AKINCI KESİM
2.11.2012
 Yazarın Tüm Yazıları... -  Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|
