Anasayfam Yap | Künye | İletişim | Reklam

    Anasayfa

   Resim - Fotoğraf

    Sahne Sanatları
    Müzik - Konser
    Sinema - Tv
    Kültür - Edebiyat
    Tarih - Arkeoloji
    Tasarım - Mimari
    İnsan - Polemik
  ●  Bizden Haber
  ●  Yazarlar
  ●  Yasal Uyarı
  ●  Linkler

 

Bizi Facebook'tan Takip edin Bizi Twitter'den takip edin

 

Üye / Yazar Girişi

 Kullanıcı :

 Parola   :

  Kayıt Ol

 

 

Kuzgunun Rüyaları

ŞEHİR TİYATROLARI
İSTANBUL DEVLET TİYATROSU

  


 

 

 

 

 

 

NEREDE O ESKİ BUHARLILAR

Çocukluğu Zonguldak’ta geçmiş model trenci arkadaşım Barbaros’un sitem dolu sözleri hala kulaklarımda. Geçenlerde beraber gittiğimiz Zonguldak’ta ki çocukluk anılarını anlatıyordu bizlere biraz buruk birazda geçmişe olan özlemle. Hurdaya gidecek, yılların hışmına uğramış pas yığını emektar o buharlı lokomotifleri, üzerine asfalt çekilen demir yollarını, viraneye dönmüş eski istasyon ve demir yolu yapılarını gösterdi hepimize eski dostlarından, arkadaşlarından bahseder gibi.

Bende hatırlıyorum kara tren derlerdi o emektarlara. Yorulmadan yılmadan çekerlerdi tonlarca yükü Anadolu bozkırlarında. Düdükleri bile bir başkaydı şimdiki alüminyum plastik kutulara benzer trenlere göre. Yüreğinden gelirdi adeta sesleri. Selam hepinize derlerdi düdükleriyle. Nefes alır verirlerdi her teker dönüşünde. Solurlardı yük çeken atlar gibi. Hızlı gitmezlerdi doğru şimdiki yeni yetmelere göre. Ama sabırlı, sanki daha olgunca giderlerdi.

Evvelki gün bizim oradaki tren yolunun yanından geçiyordum. Bütün rayları sökmüşler.Eski ahşap traversler atılmış bir tarafa. Yerlerine beton traversleri döşüyorlar. Orada bile her şey betonlaştı arkadaş. Çalışan bir işçiye sorduğumda hızlı tren için daha esnemez bir ray yolu yapılması gerektiğini söyledi bana. İçimden güldüm. Aman istemez dedim hızlısını betonunu, plastiğini, alüminyumunu. Benim acelem yok kardeşim. Ahşabını, ruhlu olanını isterim dedim içimden hayıflanarak. Bizim kuzgun bile seyahat etmiş bu kara emektarlarla. Yaşı benden çok keratanın. Ne günlerdi diyor. Şimdikilere konamıyoruz bile dedi kaşları çatık…

Akşam kapımın arkasındaki kendi yaptığım model tren yolumu masama yerleştirdim. Bizim Model Trenciler Kulübünden kadim dostlarım Barbaros, Gökberk, Ferda ve Kemal ağbimi de çağırdım. TCDD de çalışmış buharlı BR 57 imi alıp raylara koyduk itinayla. Bir ikide kömür vagonu ilave ettik peşine kara kızın. Kuzgun arkada bizi izliyor. Kaçırır mı hiç. Meraklı. Barbaros verdi gazı keyifle. Yüzünü görmeye değer. Oyunda masalda olsa burada ne beton var nede yeni yetme aceleciler. Aah ah, nerede o eski buharlılar.


Doğan ÜR
5.08.2013

Facebook ta paylaş


Yazarın Tüm Yazıları...  -   Yazar'a mesaj yaz  -   Yorum Yaz 

















 

Yorum Yaz

 

Tavsiye Et

Okuyucu Yorumları


 

SanatsalHaber Basın Konseyi üyesi olup Basın Meslek İlkelerine uymaya söz vermiştir. SanatsalHaber'de yayınlanan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.
Sitede yayınlanan yazı ve fotoğrafların her hakkı saklıdır. İzinsiz veya kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Copyright © 2008-2021 SanatsalHaber.com.