|
BÜYÜK ACIMLA VEDAMIN ARDINDAN…
Sonsuza uğurladım ellerimle,
Annemle paylaştığın ellisekiz yıllık yatakta,
Birden arkanı dönüp terketmiştin.
Ağlamayacağım diye verdiğim sözle,
Hayatımın en büyük acısını yaşattın bir anda.
Akraba, eş, dost ve silah arkadaşlarınla,
Törenle gönderdiğimiz bir metrekarelik,
Televizyon ve bizim sesimiz olmayan sigarasız odanda,
İstediğin gibi yaşa iki yıla yakın karanlık dünyanla…
Nefesinin kaybı ile bozulan dengen sonrası,
Aklın hep yerindeyken azıcık kaybının endişesiyle,
Kayan yıldızlardan birisisin, içine attığın arkadaş hüznünle,
Istırap çekmeden daha fazla, yerini bulman tek tesellimiz.
Ne büyük tesadüf ki üç kez görev arkadaşın sayın Denktaş’ın da ikinci yılı.
Cennet mekanında rahmet ve nurlar üzerinde olsun.
Israrlı yaklaşımlarınla çözümsüzlükler içimi burksa da işte son budur denilen.
Emeğinle yıllarca hem bize, hem de ordumuza hizmetin,
Mezuniyetinden itibaren hiç bitmeyen enerjinle,
Erken yaşta başladığın asker ocağında,
Konya Askeri Ortaokuldan sonra
Lisen Kuleli ile yaşam kaderini çizen
İstanbul’a erken yaşta gelişin…
Kara Harp Okulu ile Ankara sonrası ise
Ordumuzda şerefle görevine başladın.
Rastlantı ile eşine kavuştun,
Güzellikleri birlikte yaşadın,
En verimli çalışma yaşında,
Ne yazık eve bağlandın,
En sevdiğin eğlencen şiirlerinle,
Rahat ve huzur içinde seksenüçü tamamladın.
Arkadaşlarından karanlık uzaklaştırsa da,
Lüzumunda hep yanındalardır bilirdin.
Başlarken giderek durgunlaşan yeni yaşamına,
İkili hayatın tadı ile geçen yirmiyi aşkın yılında,
Ne iyi bir eş, baba ve dede oldun.
Doğduğum gün akademi dersindeydin,
O günün anısı tek kızın da oldu akademik.
Uzun yıllar ayrılığıma dayanamadığını bilerek,
Zorlu günlerinde yanında oldumsa da,
Yaşamını uzatma çabalarıma karşı gelsen de
Üzerime düşeni engellemek istesen de
Zoru başarmanın yolunu öğreten hayatımda,
En iyiyi yapabilmemin gayretiyle,
Layık olmaya çalışan kızın
Lüzumu dışı üzerine düşmesin derken,
İlaç savaşını kazanmakla,
Boşa verildiği varsayımıyla,
İyileşmemek için sigarana gizli devamınla,
Rahat uyu ışıkla cennet olsun mekanında…
- 14
14 Ocak 2014 bizimle değilsin!
İçimdesin…
Sevgili Babamı artık göremeyeceğim günde, her tür yardımları ile destek veren, çelenk gönderen, telefon, mesaj, maille ya da gelerek yanımızda olan, büyük acımızı paylaşan tüm akraba, eş, dost ve silah arkadaşlarına sonsuz şükranlarımızla… Sizler sağolun…
Prof. Dr. Güniz AKINCI KESİM
20.01.2014
 Yazarın Tüm Yazıları... -  Yazar'a mesaj yaz
-
Yorum Yaz
|
|
